A escoliose

As persoas poden ter escoliose a calquera idade. O tipo máis común é a escoliose idiopática, ou de orixe descoñecida, entre os nenos de 10 a 12 anos e ao inicio da adolescencia. É a esta idade que os nenos crecen con rapidez. As nenas teñen unha maior predisposición a este tipo de escoliose que os varóns.

A escoliose pode ser un mal de familia. O médico de cabeceira debe examinar con regularidade aos nenos cuxos pais ou irmáns padecen de escoliose.

A escoliose é unha condición que causa unha curvatura de lado a lado na columna vertebral. A curvatura pode ter forma de "S" ou "C". Na maioría dos casos, non se sabe que causa esta curvatura. Isto coñécese como escoliose idiopática.

É posible que as persoas cunha curvatura leve só teñan que visitar o seu médico para controis periódicos. Non obstante, algunhas persoas que teñen escoliose necesitan tratamento.

Na maioría dos casos, non se sabe que causa a escoliose. Noutros casos, coñécese a causa.

Os médicos clasifican as curvaturas como:

Non estrutural, é cando a columna vertebral ten unha estrutura normal e a curvatura é temporal. Nestes casos, o médico intentará determinar e corrixir a causa da curvatura.
Estrutural, é cando a columna vertebral ten unha curvatura permanente. A causa podería ser unha enfermidade, un golpe, unha infección ou un defecto de nacemento.

Un grupo de físicos, tragado por unha misteriosa «nube de antimateria»

     Seis anos despois, e aínda que seguen sen saber o que aconteceu, aventuran algunhas posibilidades na revista Journal of Plasma Physics.

     O 21 de agosto de 2009, un grupo de físicos que voaba nun avión de investigación atmosférica introduciuse por erro nunha violenta fronte tormentosa e viuse rodeados de súpeto por unha nube de antimateria. Dende entón, os investigadores trataron de saír do seu asombro e comprender o extraordinario e inesperado fenómeno. Hoxe, seis anos despois, e aínda que seguen sen saber o que aconteceu, aventuran algunhas posibilidades na revista Journal ofPlasma Physics.

     Todo parecía transcorrer con normalidade a bordo ata que o avión se colocou xusto enriba dunha tormenta extremadamente violenta. Os pilotos xiraron cara ao que no seu radar parecía ser a costa de Xeorxia. «Pero en realidade -recorda Dwyer- era unha fronte tormentosa, e acabamos voando xusto a través del». O avión foi zarandeado violentamente e empezou a caer de forma repentina. «Realmente pensei que iamos morrer», afirma Dwyer.

     

      «Nube de positróns»

Pero durante aqueles minutos de angustia, os instrumentos empezaron a indicar algo máis. O avión, de feito, estaba rodeado por unha «nube de positróns» (as partículas de antimateria opostas aos electróns) que de ningún modo tería tido que estar aí. A nube tiña aproximadamente dous km. de extensión.

      Unha posible explicación para a súbita aparición de positróns é que o avión mesmo, dalgunha forma, influíse sobre o medio eléctrico da tormenta. Pero isto, segundo Dwyer, sería algo moi sorprendente. Tamén sería posible que os investigadores detectasen algún tipo de descarga eléctrica exótica no interior da tormenta, unha que implique a existencia de positróns.

   

   Non obstante, segundo recoñece Dwyer, «realmente non sabemos moi ben como un raio empeza a formarse, porque aínda non comprendemos de todo o ámbito eléctrico dunha tormenta. Este fenómeno con positróns podería estar a dicirnos algo novo sobre como se cargan as tormentas e se forman os raios. Pero o noso achado, sen dúbida, complicou as cousas porque non se axusta» á imaxe que se tiña ata agora» «sobre a natureza destes fenómenos».

Científicos españois manipulan por primeira vez ADN dun embrión para curalo.

  A nova técnica sería a alternativa aos «embrións de tres pais», aprobados en Reino Unido. Probada só en ratos, abre un novo dilema ético sobre a manipulación xenética antes de nacer.

    O Reino Unido converteuse no primeiro país en dar luz verde aos chamados «bebés de tres pais» e coa autorización espertouse un importante debate ético. 

     Entón, 328 parlamentarios británicos votaron a favor porque malia a controversia, evitar enfermidades tan desvastadoras sen tratamento, compensaba o risco.

      Non se altera o ADN nuclear.

     A nova estratexia non engade ADN dun terceiro, pero abre un novo debate ético ao manipular xeneticamente un embrión para curalo. É a primeira vez que se fai e a demostración inequívoca de que tamén se pode cambiar o material xenético que define unha persoa. 

      Do mesmo xeito que se pode corrixir unha enfermidade grave, tamén se abre a porta a manipular os xenes dun non nacido e quizais a fabricar bebés máis altos, máis listos, con ollos azuis... Aínda que neste caso non se altera o ADN nuclear.

«Cociña» de alta tecnoloxía

  Crean uns músculos artificiais a partir de células de cebola capaces de contraerse e de expandirse en función da voltaxe que circula por uns filamentos. Isto supón un paso máis na investigación de biomateriais con aplicación médica.

   Dende hai algúns anos os físicos e os biólogos decidiron unir as súas forzas para producir materiais sintéticos que aproveitan algún deseño ou algún compoñente xa presente na natureza. A súa aplicación máis directa é a medicina, e de momento as innovacións van dende as córneas artificiais, ás válvulas ou marcapasos para o corazón, pasando polos xeles que actúan como estadas e que permiten guiar a cicatrización de grandes feridas na pel.

     Este martes, un equipo de investigadores do Laboratorio Shih, na Universidade de Taiwán, deu un paso máis alá na investigación dos biomateriales, co desenvolvemento dun músculo artificial a partir de células de cebola. Este deseño, que foi presentado esta semana no a revista «Applied Physics Letters», é capaz de contraerse ou de expandirse cando se aplica unha corrente eléctrica.

O derrairo trimestre!

Este é o último esforzo neste 1º de bachiller de ciencias para o mundo contemporáneo!

Cociñeiros de ADN

No noso laboratorio do instituto nunha hora das nosas clases de CMC os meus compañeiros de 1ºBAC A extraimos ADN de frutas de maneira caseira. 

Os meteorólogos en Marte son españois

Por primeira vez dende o ' Viquingo ' lanzáronse sondas na década de 1970, temos específicos os datos meteorolóxicos da superficie doutro planeta grazas ao labor do Centro de Astrobiología ( CAB, CSIC-INTA ) e CRISA en España, que foron responsable do desenvolvemento da primeira rede meteorolóxica en Marte e que se despregarán nos próximos anos.

Esta investigación iniciouse co ' Curiosity ' proxecto, un vehículo que chegou á superficie de Marte en 2012 e que inclúe REMS ( Rover Environmental Monitoring Station ), a primeira española produciu instrumentación en Marte para o rexistro dos datos meteorolóxicos do planeta.

Durante este tempo, REMS enviou información sobre as variables meteorolóxicas que controlan o Gale cráter, onde aterrou 'Curiosity'. Estes datos pronto será complementado coa recompilada por TWINS ( temperatura e ventos de InSight ), a segunda estación meteorolóxica española que viaxará a bordo 'InSight ' unha plataforma que será lanzado en marzo e descansará nas chairas de Elysium en 09 2016.

Cáncer de Estómago

    El cáncer del estómago, también conocido como cáncer gástrico, es una enfermedad en la que se encuentra células cancerosas (malignas) en los tejidos del estómago. El estómago es un órgano en forma de J que se encuentra en la parte superior del abdomen donde los alimentos se descomponen (digestión).

    Os alimentos chegan ao estómago a través dun tubo chamado esófago que conecta a boca co estómago. Despois de pasar polo estómago, os alimentos parcialmente dixeridos pasan ao intestino delgado e logo ao intestino groso ou colon.

 Ás veces o cancro pode encontrarse no estómago durante moito tempo e crecer considerablemente antes de que cause síntomas. Nas etapas iniciais do cancro do estómago, o paciente podería sufrir de indixestión e malestar estomacal, sentirse inflamado despois de comer, ter náusea leve, perda de apetito ou acidez. Nas etapas máis avanzadas do cancro do estómago, o paciente podería presentar sangue nas feces, vómito, perda de peso ou dor de estómago. A probabilidade de que ao paciente lle dea cancro do estómago é máis alta tivo unha infección do estómago causada por Helicobacter pylori, ou se é de idade avanzada, se é home, se fuma cigarros ou se consume con frecuencia unha dieta de comida seca e salgada. Outros factores que aumentan a probabilidade de contraer cancro do estómago son un trastorno do estómago chamado gastrite atrófica, a enfermidade de Ménétrier, un trastorno do sangue chamado anemia perniciosa ou un estado hereditario de crecementos (pólipos) no intestino groso.

Unha nova nave para a Estación Espacial

O 16 de outubro de 2014, o Centro para o Avance da Ciencia no Espazo (CASIS) anunciou o acordo de cooperación entre a NASA e a empresa Intuitive Machines para desenvolver unha nova nave espacial: o TRV, ou Vehículo de Retorno Terrestre, que terá por misión transportar á Terra mostras científicas procedentes de experimentos que se realizan a bordo da Estación Espacial Internacional (ISS).


A ISS é un laboratorio científico dunhas 420 toneladas, do tamaño dun campo de fútbol, que orbita arredor da Terra a unha velocidade duns 7,6 km/s (case 27.500 km/h), a unha 
altura duns 400 km. A bordo deste laboratorio, no que participan as axencias espaciais de EUA, Canadá, Europa, Rusia e Xapón, leváronse a cabo ata marzo de 2014 un total de 1.651 investigacións, definidas estas como o conxunto de actividades deseñadas para probar unha hipótese ou conxunto de hipóteses científicas relacionadas, ou para probar un conxunto de obxectivos tecnolóxicos relacionados.



As distintas actividades de investigación a bordo da ISS repártense entre as áreas de desenvolvemento de tecnoloxía (especialmente a requirida para a realización de misións humanas de longa duración), bioloxía e biotecnoloxía, ciencias da Terra e do espazo, física e ciencia dos materiais, e investigación sobre a saúde humana.
O TRV será enviado á ISS nunha nave de carga comercial como a cápsula Dragon de SpaceX e permanecerá almacenada alí ata que sexa utilizada. Cando chegue ese momento, os astronautas da estación introducirán nela as mostras científicas pertinentes e a nave será emprazada nun compartimento do Módulo de Experimentación Xaponés de onde será extraida polo brazo robot dese módulo para ser posteriormente eyectada ao espazo.

Condromalacia

A condromalacia rotular é unha lesión deportiva que afecta á cartilaxe posterior da rótula. Entre outros, as orixes son: desgaste por sobreuso da flexión de xeonllo, anchura de cadeiras ou pisada cara a dentro ao andar. Neste artigo recoméndanse actividades físicas saudables para tonificar, gañar flexibilidade e mellorar a capacidade cardiovascular do suxeito tendo como principio non realizar flexión de xeonllo e traballar cuádriceps e isquiotibiales de forma isométrica. Tamén se fala das precaucións que se deben ter se se quere practicar outro tipo de deporte.

Consiste nunha dexeneración da superficie cartilaxinosa existente na cara posterior da rótula, consecuencia do rozamento do cóndilo femoral sobre esta ou ben por un crecemento anómalo da cartilaxe.

O tratamento dependerá da orixe específica da dor. Como se describe arriba, tanto condromalacia coma síndrome patelo-femoral non son diagnósticos, xa que non explican a orixe do padecemento. Se o problema se debe a un estreitamento da banda ileotibial, o tratamento enfocarase en rehabilitar eses ligamentos. Se o paciente está afectado por unha irritación da rama infrapatelara do nervio safeno, o tratamento pode consistir en infiltracións de ácido hialurónico. Se a causa é postural, o tratamento enfocarase en fisioterapia.

A apendicite

A apendicite (inflamación do apéndice) require atención médica inmediata. Por iso é importante aprender a recoñecer os seus síntomas (e sabelos distinguir dos propios dunha dor de tripa normal e corrente) para poder solicitar atención médica de inmediato.

Os primeiros síntomas da apendicite adoitan ser febrícula e dor arredor do embigo. A dor adoita empeorar e desprazarse cara á parte inferior dereita do bandullo. Vómitos, diarrea ou estrinximento e perda do apetito son outros síntomas habituais.

Se o apéndice infectado non se extirpa, pode rematar por rebentar e diseminar as bacterias. A infección ocasionada pola ruptura do apéndice é moi grave, pode formar un absceso (unha infección de pus) ou estenderse por todo o abdome (este tipo de infección denomínase peritonite).

Un material repele a auga ata facela rebotar

Un metal repele de tal forma a auga que as gotas saen disparadas nada máis tocalo. O truco está nuns patróns microscópicos debuxados na súa superficie con axuda do láser, que xeran esta propiedade excepcional, denominada superhidrofobia. 

 O equipo de investigadores da Universidade de Rochester (EUA) que o logrou crea, usando pulsos de láser, un modelo complexo de nanoestruturas para dar aos metais estas novas propiedades. A vantaxe principal desta técnica é que, ao cicelarse no propio metal, esta superhidrofobia non se borra ou deteriora con facilidade, como cando se consegue con tratamentos químicos.

 

Esta técnica permitiría crear superficies que non se conxelen, mellorar a limpeza en países pobres e paneis solares máis eficientes.

Ter wifi supón tanto problema coma un caracol nunha autopista

        Un estudo realizado durante catro anos por investigadores españois conclúe que a influencia das ondas de telefonía sobre a saúde é tan insignificante como a de unha lámpada situada a 1 km de distancia.Houbo un tempo no que temiamos quentar a comida no microondas polo temor de sacar dalí un prato «atómico» ademais de requentado. Superadas as primeiras inquietudes, aceptamos o quentamento por rozamento como parte da nosa vida cotiá sen poñerlle máis atención que a de non nos pasar cos minutos.

       Agora, son outro tipo de ondas as que nos preocupan. A idea de que a telefonía móbil ou o wifi poden prexudicar a saúde está moi estendida, ata o punto de que existen peticións para eliminar as redes inalámbricas dos colexios e evitar a exposición nos máis pequenos, e outros acusan ás antenas de estar enfermos ou padecer cancro. Nalgúns casos mesmo conseguiron retiralas.

       Durante catro anos, os investigadores mediron en Albacete a exposición de 75 persoas a estas ondas en 14 bandas de frecuencia,FM, TETRA, TV e as seis bandas de telefonía móbil, wifi, o inalámbrico (DECT), etc...Segundo os resultados, en media por banda de frecuencia, a radiación media recibida «é a equivalente á que recibiriamos dunha lámpada de 100 W a 1 km de distancia», é dicir, algo insignificante.

       En conclusión, non hai ningún estudo que correlacionar a radiofrecuencia co cancro.

Un novo trimestre!

Aquí dou comezo a esta longa segunda evaluación. Espero que vos gusten as miñas entradas!